Haberler

Yıkıcı deprem binlerce insanın hayatını ve umutlarını yerle bir etti.

Bir sabah, sessizliği bozan yıkıcı bir feryatla başladı her şey. Saat 04.17; karanlık, acı dolu bir masalın kapılarını araladı. Toprağın kucakladığı bir deprem, sadece binaları değil, umutları, hayalleri de yerle bir etti.

Gökyüzü, gri bulutlarla örtülüydü o gün. Ama asıl kararmış olan, içimizdeki umut dolu pırıltılardı. Her sarsıntı, bir ömür sürecek acıları, gözyaşlarını ve yıkılan hayalleri beraberinde getirdi. 6 Şubat 2023, yeryüzünün yarasıydı ve o yara, yıllarca kanayan bir iz bıraktı yüreklerimizde.

"Dünya Var Mıymış?"

"Dünya var mıymış?" diye sordu yaşlı kadın enkazdan çıkarıldığında. O an, tüm insanlığın kalbinin titrediği bir soru oldu bu. Acının soğuk nefesi, tüm hayatları sarstı, derin yaralar bıraktı. Anne ve babasının cenazesini kendi elleriyle çıkaran Hakan Genç'in gözlerindeki hüzün, tüm insanlığın ortak acısı oldu.

“Sesimizi Duyan Var mı?” Çığlıkları, Yıllarca Kulaklarımızda Yankılanacak

Ama o gün, sadece karanlık değil, aynı zamanda aydınlık da vardı. Mucizeler, umudu tazeledi. Birkaç günlük bebeklerin, çocukların, yaşlıların enkaz altında hayata sarılması, bu karanlık masalın içinde parlayan yıldızlardı. Ekipler, binlerce insanın kurtarılması için var güçleriyle çabaladılar.

7.7’lik Kıyamet Kapıyı Çaldı

Ve dünya Türkiye'nin acısını paylaşmak için bir araya geldi. Yardım eli uzandı, gönderilen ekipler gökyüzünden düşen melekler gibi enkazın arasına daldı. ABD, Almanya, Azerbaycan, Çin, Fransa, Güney Kore, Hollanda, Hindistan, Irak, İngiltere, İsrail, İtalya, İspanya, Japonya, Katar, Meksika, Kırgızistan, Kazakistan, Özbekistan, Pakistan, Polonya, Rusya, Tayvan, Yunanistan... dünyanın dört bir yanından gelen 11 bin 320 melek, yıkılan hayatları kucakladı.

Kardeşlik Dayanışması

Kırgızistan'dan gönderilen 80 kişilik kurtarma ekibi, Kırgız Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Sadır Caparov'un talimatıyla geldi. Kırgız çadırları, yıkılan yuvalara biraz olsun sıcaklık getirdi. Onlar, umut fidanlarını yeniden toprakla buluşturan bahçıvanlardı.

Umudun İzleri

Ve şimdi, 6 Şubat 2023'ün izleri hâlâ can yaksa da o acının içinde filizlenen umutlar, sevgi dolu kucaklaşmalar, yeryüzüne düşen güzelliklerle süsleniyor. Anılarımız, gözyaşlarımızla yazılmış bir destan gibi, yıkımın ardında yeşeren bir bahçeye dönüşüyor. Çünkü insanlık, en karanlık anlarda bile, birbirine tutunarak aydınlığa doğru yürüme cesareti buluyor. Ve bu masalın en güzel kahramanı, dayanışmanın, sevginin ve umudun ta kendisi oluyor.

Bugün, 6 Şubat depreminin sene-i devriyesinde o günleri gözyaşlarıyla hatırlıyor, bir daha yaşanmamasını niyaz ediyoruz.

Hayatını kaybeden vatandaşlarımıza Cenab-ı Allah’tan rahmet diliyor, ailelerine ve yakınlarına da başsağlığı ve sabır diliyoruz.

Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi

Haberin Fotoğrafları:

https://www.instagram.com/p/C2-q_Jbt4DG/?utm_source=ig_web_copy_link

https://www.instagram.com/p/C2_gmpQNoBw/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA==